Διαδρομές

Διαδρομή Skyrace 2014

Μια μικρή μετατροπή στη διαδρομή, κρίθηκε απαραίτητη, χωρίς όμως να ελλατώνει τη δυσκολία του αγώνα. Αφαιρέσαμε την πολυσυζητημένη πίστα Ειρήνη, τη σάρα δηλαδή που οδηγούσε στον τέταρτο σταθμό, και στη θέση της προσθέσαμε το ποδηλατικό μονοπάτι που "τρέχει" δίπλα από την κεντρική πίστα του χιονοδρομικού. Καλούμαστε λοιπόν να κάνουμε ένα downhill από τον Αρίσταρχο ως το πάνω challet και στη συνέχεια να ανυφορίσουμε ελαφρά ως το τέλος της σάρας της Ειρήνης, για να πιάσουμε το νεροφάγωμα που θα μας οδηγήσει στον τέταρτο σταθμό. Μετά, κάτω απ' τον πλάτανο του χωριού πια, θα ξαναμοιραστούμε τις εντυπώσεις μας και για αυτή την εκδοχή της διαδρομής.

Με πορτοκαλί χρώμα η φετινή διαδρομή



Aristarxos Skyrace
Η διαδρομή του Aristarxos Skyrace άγγιξε τα 20,3 χιλιόμετρα, με θετική υψομετρική +1.638 μέτρα και μόλις 3,5% άσφαλτο ή δασικό δρόμο! Το αλπικό τερέν αποτελεί το  26%, ενώ το υπόλοιπο είναι δασικά μονοπάτια και ορεινά λιβάδια. Ακολουθεί λεπτομερής περιγραφή, από το Λαγόπιασμα και μετά, αφού μέχρι εκεί η διαδρομή είναι ίδια με της μικρής, καθώς και η επιστροφή από τη Λυκόπορτα ως τον τερματισμό.




[…συνέχεια από την περιγραφή της Lycoporta...] Ίσως είναι η μοναδική διαδρομή στην Ελλάδα που δίνει στους αθλητές τη δυνατότητα να γευτούν όλη τη δυσκολία και την ομορφιά που θα βιώσουν στα επόμενα χιλιόμετρα! Από τη θέση Λαγόπιασμα που βρισκόμαστε και πίνουμε το πρώτο νεράκι, όλος ο όγκος του βουνού είναι μπρος στα μάτια μας. 4,5 χιλιόμετρα από την εκκίνηση, σε 1.660μ υψόμετρο, ο Ξηρόκαμπος μας χωρίζει από τον επόμενο σταθμό (Νεραϊδόραχη) που βρίσκεται στα 2,5 μόλις χιλιόμετρα. Για να φτάσουμε ως εκεί θα τρέξουμε σε μαλακό χωμάτινο κυρίως τερέν, παρ’ όλα αυτά οι κοφτερές πέτρες και τα βράχια υπάρχουν παντού για να μας δυσκολεύουν, όπως επίσης και αρκετά έλατα που διατηρούν ακόμα δροσερή τη διαδρομή μας. Λίγο πριν το σταθμό, ένα λοφάκι των 30 μέτρων μας θυμίζει ότι τα δύσκολα …έπονται.
     Στην αρχή της Νεραϊδοράχης λοιπόν, έχουμε συμπληρώσει 7 χιλιόμετρα διαδρομής, με το υψόμετρο στα 1.690μ. Εδώ ο σταθμός είναι πλήρης σε αλμυρά και γλυκά, αλλά μην το παρακάνετε, το vertical ξεκινά αμέσως! Βαθιά αναπνοή, χαλαρά μπράτσα …και φύγαμε! Στα επόμενα 2,1 χιλιόμετρα θα ακουμπήσουμε τον “κούκο” της κορυφής, 630 μέτρα ψηλότερα! Κάπου στα μισά, ένα σκαλοπάτι ορατό από το σταθμό θα μας δώσει ανάσα για την κορυφή. Εδώ τα μπατόν αναλαμβάνουν δράση για όσους συνηθίζουν να τα χρησιμοποιούν. Στην κορυφή του Χελμού πλέον, κάπου μπροστά μας (με το χάος να μας χωρίζει) βρίσκονται τα Ύδατα της Στυγός που “άνδρωσαν” τον Αχιλλέα. Στα δεξιά μας, επιβλητικός ο Αρίσταρχος μας περιμένει, αφού αναπληρώσουμε τη χαμένη ενέργεια λίγα μέτρα πριν.
     Εδώ, στον τρίτο σταθμό, δίπλα στο lift, οι υπεύθυνοι - που η χώρα όρισε να αναδείξουν το βουνό και το φυσικό του περιβάλλον - φρόντισαν να περιφράξουν την κορυφή του με παλιές μαύρες από την πίσσα κολόνες της ΔΕΗ, μια βαθιά μαχαιριά στην ομορφιά, μια βρώμικη πινελιά στην καλαισθησία. Βρισκόμαστε στα 9,5 χιλιόμετρα, σχεδόν στη μέση της διαδρομής, σε 2.315μ υψόμετρο, με 360Ο ορατότητα. Η κατάβαση ξεκινά με στρωτό ρυθμό, μέσα από τις ομαλές πίστες, μπροστά από το τηλεσκόπιο και κατεύθυνση προς το Αυγό, την αντίπερα κορυφή του Χελμού. Για 2,5 χιλιόμετρα κατηφορίζουμε, αλλού ελαφρά κι αλλού απότομα, περνώντας μπροστά από το Καταφύγιο και μέχρι την κορφή της Ειρήνης, που μόνο τ’ όνομα έχει, όχι τη χάρη. Στη μέση αυτού του κομματιού ένα κακοτράχαλο σχεδόν κατακόρυφο 100άρι θέλει προσοχή, όμως έπειτα, ως το Καταφύγιο υπάρχει γραμμένο καθαρό μονοπάτι. Στην Ειρήνη λοιπόν - ένα καθαρά τεχνικό τμήμα της διαδρομής, ακριβώς απέναντι από το προηγούμενο τεχνικό (το vertical της ανόδου) - σε μόλις 530 μέτρα θα κατεβούμε 200μ υψόμετρο, μια σάρα ευθεία και απότομη, χωρίς σημεία που ανακόπτουν την ταχύτητα. Μπατόν, γερά γόνατα και αργή ταχύτητα προτείνουμε εμείς, εσείς διαλέξτε ένα απ’ όλα (ή δύο). Στη μέση της πίστας η απόσταση είναι 12,6 χιλιόμετρα και το υψόμετρο 1.880μ. Διασχίζουμε το χωματόδρομο για να κατεβούμε στο νεροφάγωμα. Ξανά πετρώδες το τερέν, με έλατα να κρατούν ακόμα ίσκιο κατά διαστήματα, φτάνουμε στον τελευταίο σταθμό τροφοδοσίας (ΧΚΚ), σε λιγότερα από 1.000 μέτρα, αφού διασχίσουμε κι ένα χωματόδρομο κάθετα κάπου στη μέση.
     Δίπλα στη άσφαλτο που οδηγεί στο χιονοδρομικό, μας περιμένουν φρούτα και γλυκά αναπλήρωσης. Από εδώ, σταδιακά το έδαφος μαλακώνει και γίνεται χωμάτινο και βραχώδες μαζί, αφού διασχίζουμε και πάλι τον Ξηρόκαμπο. Μέσα από λιβαδάκια που τα οριοθετούν βραχώδη σαμάρια, μέσα από έλατα και λίγους αγκαθομένους βράχους, σε 2,4 χιλιόμετρα φτάνουμε στην Λυκόπορτα. Το υψόμετρο είναι ακόμα στα 1.650μ και η απόσταση που έχουμε ήδη διανύσει 16 χιλιόμετρα. Σε ένα χιλιόμετρο παρακάτω θα βρούμε την αρχική διαδρομή για την επιστροφή μας, μαζί με το τελευταίο νερό. […συνέχεια στην περιγραφή της Lycoporta…]


Lycoporta Race
Η μικρή διαδρομή, δηλαδή η Lycoporta Race της διοργάνωσης, είναι σηματοδοτημένη και μπορεί να την τρέξει όποιος βρεθεί τις επόμενες ημέρες στην περιοχή. Είναι 9.172 μέτρα τελικά, με θετική υψομετρική +821 μέτρα. Δεν περιλαμβάνει καθόλου αλπικό τερέν, παρά μόνο δασικό μονοπάτι, θαμνώδη ξέφωτα, κοιλάδα με ξερό χορτάρι και 600 κακοτράχαλα μέτρα με βράχια να προεξέχουν από το καστανόχωμα.

Η εκκίνηση του αγώνα δίνεται από την εκκλησία του Σουβάρδου, στα 1.225 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, και επί 400 ασφάλτινα μέτρα απομακρυνόμαστε από το χωριό. Μέσα στο δασικό μονοπάτι αρχίζει η ανάβαση για λιγότερα από 2 χιλιόμετρα, φτάνοντας από τα 1.252 στα 1.630 μέτρα, ενώ για τα επόμενα 1.200 μέτρα κατεβαίνουμε στην κοιλάδα της Βραχναίικης Λουκάς, στα 1.451 υψομετρικά. Η κοιλάδα διαρκεί λιγότερο από 600 μέτρα, αφού αμέσως ξεκινά και πάλι το δασικό νεροφάγωμα που σκαρφαλώνει(!) στο Λαγοπάτημα. Το κομμάτι αυτό είναι και το δυσκολότερο της μικρής διαδρομής, αφού διαρκεί 500 μέτρα, κερδίζοντας 171 υψομετρικά. Κουράγιο, η θέα της Λουκάς πίσω μας και του Χελμού μπροστά μας – ολόκληρου - σβήνει στη στιγμή όλη τη κόπωση, δίνοντάς μας ταυτόχρονα (στοιχηματίζω) την ιδέα να συνεχίσουμε μπροστά την επόμενη χρονιά! Υπομονή όμως μέχρι τότε. Τώρα πίνουμε το νεράκι μας και στρίβουμε δεξιά στο βράχο, με κατεύθυνση τη Λυκόπορτα (ή Κακόπορτο), που μας περιμένει μετά από 570 μέτρα, να μας οδηγήσει στη κατηφόρα της επιστροφής. Βρισκόμαστε ήδη στο 5ο χιλιόμετρο της διαδρομής μας, με το Σούβαρδο μπροστά προς το Βορρά και τη Λουκά ανατολικά. Για λιγότερο από 1 χιλιόμετρο κατηφορίζουμε ξανά στα 1.488 υψομετρικά, να συναντήσουμε τη χάραξη της κοινής διαδρομής που θα μας επιστρέψει στο χωριό. Αντίστροφα λοιπόν, ανεβαίνουμε προς το ξέφωτο των 1.630 επί 800και μέτρα, για να πιάσουμε την τελευταία δασική κατηφοριά που σε λιγότερο από 2 χιλιόμετρα θα μας φέρει στην άσφαλτο. Οι ήχοι της πλατείας πρέπει να ακούγονται ήδη, αφού σε 400 μέτρα μας περιμένει το γάργαρο κρυστάλλινο νεράκι κάτω από τον πλάτανο!